Inmiddels zijn we wel bekend met de retoriek van de anti-rook lobby in hun strijd tegen de e-sigaret. De retoriek waar de media zo graag gebruik van maakt. De e-sigaret is volgens hen:
– net zo gevaarlijk als de normale sigaret
– net zo verslavend als de normale sigaret door de nicotine
– een aantrekkelijke opstap naar de gewone sigaret
– bedoeld om de tabaksindustrie aan nieuwe rokers te helpen
– een gevaar voor onze jeugd
– ontworpen om aantrekkelijk te zijn voor de jeugd
Argumenten die stuk voor stuk al meer dan eens met deugdelijk wetenschappelijke bewijzen zijn ontkracht. De anti-rook lobby blijft ze maar opvoeren en gebruiken als argument om de e-sigaret totaal te verbieden en de media blijft met liefde deze retoriek herhalen in haar artikelen.
Een goed voorbeeld daarvan is het artikel over de eerste e-sigaret van Leroy in De Monitor .
Het verhaal van Leroy
Leroy gebruikte op jonge leeftijd een e-sigaret zonder nicotine als een ‘af-en-toe-dingetje’ omdat het zo leuk en grappig was. Hij kocht later een model e-sigaret welke na te vullen en op te laden is. Daarbij ging het hem wederom niet om de nicotine, maar om het lekkere smaakje. Rond zijn 16de rookte Leroy zijn eerste sigaretten, omdat hij van een vriend vloeistof voor zijn e-sigaret kreeg met nicotine erin. En dat smaakte heel vies volgens Leroy en daarom maar ging roken. Leroy beweerd dat hij niet verslaafd was aan de sigaret, maar gebruikte uiteindelijk wel een nicotinehoudende e-sigaret, met de laagste dosis om de tabak af te zweren. Hij geeft toe dat hij zijn verslaving aan sigaretten omzette naar e-sigaretten, maar nu al 3 maanden totaal gestopt is, omdat hij schrok over het nieuws over de dodelijke longziekte.
Nu zullen wij de laatste zijn die het verhaal van Leroy in twijfel trekken, maar frappant is het wel. Nagenoeg alle anti e-sigaret retoriek komt voorbij en het artikel lijkt aan te tonen dat de jeugd gelokt wordt met lekkere smaakjes en zo uiteindelijk gaat roken. En passant wordt ook het flagrant foute nieuws over de dodelijke longziekte gerechtvaardigd doordat Leroy juist door de berichtgeving daarover uiteindelijk besloot helemaal te stoppen.
Maar Leroy kon niet verslaafd raken aan de e-sigaret, want hij gebruikte de nicotinevrije variant. Leroy hield van lekkere smaakjes, maar stapte zonder blikken of blozen over op de normale sigaret omdat een e-sigaret met nicotine zo vies smaakte. Wij kunnen, net als nagenoeg alle (ex)rokers, ons onze eerste sigaret nog levendig herinneren. Lekker is daarbij niet het eerste dat in ons opkomt. En waarom Leroy zijn eigen lekkere vloeistof niet opnieuw aanschafte is ons helemaal een raadsel. Het vapen zou hip zijn onder de jeugd, maar toch was roken heel gewoon in Leroy’s sociale omgeving. Zo hip is de e-sigaret toch blijkbaar niet. Leroy was niet verslaafd aan de sigaret, maar ruilde zijn verslaving wel in voor de e-sigaret (snapt u het nog?) Leroy ging uiteindelijk weer e-sigaretten kopen om van het roken af te komen. Maar hij beschikte toch reeds over een e-sigaret die je kon navullen en opladen? Dan hoef je toch niet meerdere nieuwe te kopen?
Trouwens, was nicotine niet net zo verslavend als heroïne? Hoe kan het dan dat Leroy eenvoudig kon overstappen naar een e-sigaret met de laagste dosis en vervolgens schijnbaar eenvoudig geheel kon stoppen omdat hij schrok van een media-artikel?
(Aan de gewone sigaret worden allerlei hulpstoffen, zoals ammoniak, toegevoegd om deze zo verslavend te maken. Hulpstoffen die geheel en al ontbreken in de e-sigaret)
Al met al lijkt het een heel onwaarschijnlijk verhaal. Wij kijken liever naar de cijfers bevolkingscijfers en naar de bewezen wetenschappelijke feiten dan naar het persoonlijke relaas van een enkeling. Het verhaal van Leroy lijkt de uitzondering die de regel bevestigt. De cijfers en feiten schilderen namelijk een beeld af dat haaks staat op het verhaal van Leroy en de anti-rook lobby. De e-sigaret is:
– bewezen aantoonbaar 95% minder schadelijk dan de gewone sigaret
– bedacht en ontworpen voor rokers
– geen opstap naar de gewone sigaret
– succesvol vanwege de lekkere smaakjes
– lang zo populair niet onder de jeugd als men wil doen geloven
– niet of nauwelijks verslavend, zeker in vergelijk tot de normale sigaret
Het is aan u om te beslissen wie u liever gelooft: Leroy, of de harde cijfers en de wetenschappelijk onderbouwde feiten.
Geef een reactie