Mijn omgeving is belangrijk

Ik rookte al heel mn volwassen leven gewoon binnen in de huiskamer.
enkele jaren geleden kwam mijn gehandicapte zus bij ons wonen. dat is op zich best een redelijke belasting, maar het leven ging gewoon door.
Ik wist dat het roken voor haar niet goed was, maar om te stoppen vond ik toch wel wat veel gevraagd. Ze is licht astmatisch maar sinds ze medicijnen gebruikte was het probleem eigenlijk niet echt aan de orde.
tevens handen we een oudere hond die ook wat kortademig was.

al langere tijd had ik het idee om het elektrisch roken eens uit te proberen, doordat enkele jaren daarvoor iemand een damper bij ons had laten liggen.
bijna 3 jaar geleden besloot ik van mn verjaardagsgeld iets te gaan bestellen.
ik werd lid van een forum, las er veel over en trok de stoute schoenen aan.
een dubbelsetje werd overal als verstandige keuze aangegeven en inderdaad was dat het ook. het zag er nog enigszins uit als een sigaret en wat vond ik hem zwaar in mn handen.
zodra ik hem gebruikt had heb ik de sigaretten laten liggen. mn vrouw kwam terug van vakantie en was ook gelijk overstag, dus meer bijbesteld.
feitelijk hebben we beide sindsdien niet meer gerookt. de 17 pakjes sigaretten die we nog hadden liggen zijn in de loop der tijd weggegeven.
een hobby werd het voor mij wel. en daardoor ben ik er nog steeds mee bezig om zelf dingen te knutselen. mijn vrouw wil gewoon dat het werkt en laat het liefst zelfs het onderhoud aan mij over.
tja mensen verschillen nou eenmaal.

de kortademige hond is inmiddels overleden, maar mn zus dr medicijngebruik is flink verlaagd.

roken zal ik niet gauw meer doen, ik heb wel gezorgd dat ik nog lang door kan dampen. maar als ik niet meer zou kunnen dampen? hmm, dan weet ik het nog zo net niet.

mn eigen gezondheid? hmm, vind ik niet zo heel interessant. wel heel erg opvallend is dat sinds we dampen we veel meer smaak en reuk hebben. soms is dat een voordeel. echter net zo vaak een nadeel 😉

Rene Tode

Dampt : 2 jaar en 8 maanden
Rookt(e) : 25 jaar