Daar zit je dan, als 6 jarig jochie, verstopt achter de auto in de garage met een net van de salontafel gepikte sigaret.
Begin jaren 70 was het heel normaal om voor gasten een schaaltje met pakjes sigaretten op de salontafel te hebben staan.
Als ik de verhalen van toen mag geloven, rookte half Nederland destijds.
Dus nieuwsgierig als ik was en, gelukkig, nog steeds ben moest ik natuurlijk ook uitproberen wat dat roken nu precies was.
Dat was de start van een lange rookcarriere van maar liefst ruim 40 jaar.
Mijn vader was huisarts en mijn moeder verpleegkundige dus je zou mogen verwachten dat ze wisten wat roken met de gezondheid van een mens kan doen.
Misschien wisten ze het ook wel maar gingen ze mee met wat toentertijd gebruikelijk was.
Dit terzijde nu weer mijn waargebeurd verhaaltje.
Als tiener maak je je nergens druk om.
Tijd om te feesten en daar hoorde roken, in mijn geval, ook bij.
Je hoorde en wist natuurlijk wel dat roken slecht voor je was maar daar trek je je niets van aan en bij een biertje in de kroeg of op een feestje smaakte zo’n peuk fantastisch.
Maar er komt een keer een moment dat je jezelf knap beroerd voelt.
Dat kan een flinke verkoudheid of griep zijn en als je dan toch wilt of eigenlijk moet roken voel je je nog beroerder.
De rook snijdt door je keel en je proest het uit.
Tijd om te stoppen?
Ja, eigenlijk wel maar…….
Verkoudheid en griepje voorbij en er wordt weer lekker door gerookt.
Toch gaat het roken op een gegeven moment tegen staan.
Je krijgt een rokershoestje, gele vingers en ‘s ochtends na het opstaan even flink rochelen boven de wasbak.
Ook de trap oplopen wordt al ietsje lastiger en een kort sprintje zorgt ervoor dat je een half uur bezig bent om weer op adem te komen
Allemaal dingen die je toch, soms, even aan het denken zetten.
Okay, ik wilde dan toch maar stoppen want ik was het zat.
Pakje shag in de prullenbak en op hoop van zegen.
Nou, die zegen kwam er niet want na twee dagen charijnen had ik alweer een sigaret in mijn mond.
Pleisters, ja, dat was het.
Op naar het Kruitvat en die dingen gekocht, opgeplakt en dat was het dan ook gelijk weer want na een half uur stond mijn schouder zowat in brand.
Een allergische reactie, fantastisch, heb ik weer.
Kauwgom dan maar.
Tegenwoordig smaken ze misschien iets beter maar in de jaren 90 leek het wel of je vergif ( was ook zo natuurlijk) aan het kauwen was.
Ook die verdwenen snel in de prullenbak.
Omdat mijn vader huisarts was en ook aan acupunctuur deed besloot ik dat dan maar te proberen.
Drie hele kleine naadjes in ieder oor en een een soort pennetje met een magneetje erin waarmee je dan over het naaldje moest draaien.
Na een dag was ik vier van de zes naaldjes al kwijt.
Geen succes dus.
Weer aan het roken geslagen en ik rookte zelfs meer dan voorheen.
Toch wilde ik stoppen.
Dan maar rigoureus, medicijnen.
Champix werd het uiteindelijk na overleg met mijn huisarts.
Na vier dagen slikken raakte ik compleet de weg kwijt, geestelijk labiel en was niet te genieten.
Stoppen dus en maar weer roken.
Totdat,ja, totdat.
Ik werd, in januari 2014, voor m’n werk tijdelijk overgeplaatst en daar kwam ik een paar nieuwe collega’s tegen die, voor mij, iets heel nieuws hadden.
Eentje had “een Vamo” en de ander een “ongeregelde mod”.
Toen geen idee wat het was en wat die namen betekende maar de dampwolken waren indrukwekkend.
Na het hele damptafareel een paar weken aanschouwd te hebben begon ik mij af te vragen of dat dampen ook iets voor mij zou kunnen zijn.
Maar waar kreeg je die dingen?
Wat kosten ze?
Informatie volop op het internet.
Erg verwarrend allemaal dus de collega’s eens aan de tand gevoeld.
Die raadde mij aan eerst maar eens een simpel setje te kopen om te kijken of het überhaupt wel iets voor me zou kunnen zijn.
Even gegoogled en kwam uit op Primera.
Daar kon ik zo’n setje in de hand houden en eventueel ook een beetje informatie krijgen, dacht ik.
Dat setje kon ik inderdaad even vasthouden maar de informatie was niet om naar huis te schrijven.
Dat setje toch maar gekocht en uitgeprobeerd.
Dat was in februari 2014.
Ondanks dat dit een starterssetje was beviel het mij uitstekend.
Ik had iets in de hand, maakte de zelfde bewegingen, kreeg m’n nicotine binnen en had gewoon de rokersroutine maar toch anders.
Nou is de dampproduktie van zo’n starterssetje niet je van het en roken is toch ook het inhaleren en uitblazen van rook.
Dat miste ik nog een beetje.
Inmiddels al behoorlijk ingelezen in de Dampcultuur besloot ik iets beters aan te schaffen.
Een clearomizer en een geregelde Mod en wat e-liquids met een fruitig smaakje moesten de truc gaan doen.
Er ging een wereld voor me open en heb vanaf dat moment geen sigaret meer aangeraakt.
Waar ik voorheen met het starterssetje nog wel eens de behoefte voelde om een gewone sigaret op te steken was dat met mijn nieuwe set absoluut niet het geval.
We schrijven maart 2014 en ben sinds die tijd,nu bijna 10 maanden, echt helemaal rook en sigaret vrij.
Dampen was, is en blijft voor mij DE OPLOSSING om van de sigaret af te blijven
J.P. Reutelingsperger