Even voorstellen…Sander

Een nieuw Acvoda, een nieuw lid en nieuwe rollen voor oude leden. Om gewoon even fris te starten stellen we ons allemaal (nog) een keertje voor. In de tweede ronde van deze serie is Sander aan de beurt. Sander is de nieuwe voorzitter van Acvoda.

Mijn naam is Sander, 42 – niet getrouwd maar wel al sinds 2006 samen met Eugenie. Samen met haar zorg ik voor 2 flatcoated retrievers en een poes. Hoe en waarom ik actief ben geworden bij Acvoda wil ik graag even met jullie delen.

Eind 2013 ben ik in aanraking gekomen met het fenomeen dampen.
Een collega van mij stond ineens, met zo’n pennetje in zijn hand, naast mij in het rookhok wolkjes te blazen.
Omdat hij zich al weken niet goed voelde en erg veel moest hoesten had hij besloten dat het anders moest.

Net als alle andere rokers in het rookhok, vond ik het maar een rare gewaarwording.
Maar goed, dagen werden weken en mijn collega bleef maar zuigen aan dat ding. Na een week of twee was er van zijn akelige rokershoest niet veel meer over.
Hij kreeg meer kleur op zijn gezicht en hij voelde zich geweldig zei hij.

Nu had ik nog steeds niet de intentie om te stoppen met roken, maar ik raakte hierdoor wel geïnteresseerd.
Heel voorzichtig vroeg ik hem dus waar je zo’n apparaatje kon kopen.
Door de informatie die ik toen kreeg en het ego setje dat ik daarna op de markt heb gekocht bleek ik in staat om mijn sigaretten 2 maanden te laten liggen. En eigenlijk zonder dat ik er bij stil stond rookte ik dus helemaal niet meer.

Dat apparaatje was dus, in eerste instantie, uiterst succesvol om mij te laten stoppen met roken.
Maar omdat ik nauwelijks iets wist over het onderhoud van zo’n apparaatje werd de damp en daarmee ook de ervaring langzaam minder. Na iets meer dan 2 maanden ben ik toen uit frustratie maar weer begonnen met roken.

Maar dat duurde gelukkig niet lang want een paar weken en een aantal flinke hoestaanvallen verder was ik het roken toch écht zat.
Ik voelde mezelf veel minder lekker dan toen ik dat dampertje gebruikte en ik vond mezelf echt een sukkel dat ik het niet had volgehouden.

Vanaf dat moment wilde ik gewoon alles te weten komen over die dampertjes.
Zouden er apparaatjes te krijgen zijn die meer (uithoudings)vermogen hebben? Meer damp opbrengst?
Betere nicotine afgifte? Meer en betere smaak?
Op al die vragen vond ik, via een forum, een antwoord.
Eerst een flink aantal weken alleen maar lezen, lezen en nog meer lezen.

Ik wilde de beste damp setup vinden die er toen te krijgen was.
En dat is me gelukt. Een Kayfun verdamper i.c.m een 15 Watt apparaat eronder.
Eindelijk sigaretten vrij…… I did it !!!! I quit the habit.

Omdat ik mezelf sindsdien lichamelijk zoveel beter voel en omdat deze omslag in mijn leven zo’n grote impact heeft gehad, is het lezen over alles wat met dampen te maken heeft er niet minder op geworden.
Dit, en het feit dat stadgenoot Marcel Göertz (stichtend lid van Acvoda) maar een paar straten verderop woont, heeft uiteindelijk geresulteerd in mijn toetreding tot Acvoda.

Mede door Marcel, met zijn ongelofelijke hoeveelheid aan parate kennis over alle onderzoeken en misvattingen met betrekking tot het dampen, werd het voor mij nog véél duidelijker waar het hier over gaat. Namelijk mensenlevens!
Marcel heeft op dit moment, door privé omstandigheden, een stapje terug moeten doen bij Acvoda.
En helaas geldt hetzelfde voor nog een aantal Acvoda leden die allen hun strepen meer dan verdiend hebben als het gaat om het strijden voor eerlijke voorlichting en informatie met betrekking tot het dampen.
En uit naam van deze mensen wil ik graag die strijd blijven voeren, net zolang totdat de potentie van het dampen de erkenning krijgt die het verdient.