Ik ben bijna 50 en heb 37 jaar stevig gerookt. Daar ben ik zelf mee begonnen, maar in de jaren 70 was roken een volstrekt normaal iets. Ik wist wel dat je er kanker van krijgt, maar het was nu eenmaal ‘cool’. Dat is niet dom of irrationeel, het was zorgvuldig bedacht door de tabaksindustrie en omarmd door een hebberige overheid. Nog altijd beginnen jonge mensen met roken omdat het ‘cool’ is. Na eindeloze stoppogingen ben ik volstrekt pijnloos overgestapt op de e-sigaret. Dat is niet ‘cool’, ik vind het eigenlijk een beetje zielig gedoe. Maar mijn gezondheid is er enorm door verbeterd! Ik voel me vrijgelaten uit de fuik waar de tabaksindustrie mij zo lang in heeft vastgehouden. Nu wordt mij deze ontsnapping ontzegd door een overheid, die mij uit puur economische overwegingen (accijnzen, zorgkosten, werkgelegenheid, pensioenpremies en nog een paar dingen die ik niet zal noemen) vertelt dat ik, mijn kinderen, wij allemaal, veroordeeld worden om onze zelfgekozen verslaving te blijven onderhouden met sigaretten. Voor de volksgezondheid nota bene! Ik voel mij daardoor aangetast in mijn vrijheid, mijn persoonlijke integriteit, mijn bestaansrecht.
Dampen is géén opstap naar het roken, ik kan me absoluut niet voorstellen dat (jonge) mensen tegenwoordig ineens aangetrokken worden tot tabak omdat ze eens een e-sigaret proberen. Als ze dat al doen. Het is veeleer een gezonder alternatief voor rokers. Nicotinehoudende damp is géén rook. Alle dampers die ik ken zijn ex-rokers die héél gelukkig zijn om niet meer te hoeven roken. De quit-or-die kaart die telkens getrokken wordt is een schande voor de medische stand, uitsluitend bedoeld om nog wat extra geld binnen te halen.
Een overheid die mij gevangen houdt als slaaf, uitperst en een pijnlijke dood laat sterven is geen overheid, maar een regime. Dus ik ga in het verzet.
Mark