Ik ben gaan dampen omdat ik niet kon stoppen met roken.
Een aantal jaar geleden het bericht gekregen dat ik COPD had. Ik had nog 48 procent longinhoud.
Dus was het dringend nodig om te stoppen.
De bekende stoptheraphie van een bekende longarts gevolgd (want ja,ik ben patiënt in dat ziekenhuis) in combinatie met Champix. Jeetje wat ben ik daar ziek van geweest, zieker van de Champix dan van m’n COPD. Maar wel een jaar gestopt met roken. Na dat jaar toch weer een enkel sigaretje af en toe, tot eind 2012 toen kreeg ik een heftig hartinfarct.
Maar de zin naar een sigaret bleef aanwezig en die nam ik ook af en toe. Eind augustus een startsetje gekocht om te gaan dampen en dat bevalt prima.
Ik sukkel nog steeds met m’n gezondheid,maar niet door het dampen, alleen erg jammer dat m’n arts er zo negatief tegenover staat. Want ik hou mijn verslavingshandeling in stand. Maar ja als ik een lolly pak doe ik dat ook.
Ik ben blij met m’n damper.
Ik heb via het dampen ook nog een hoop leuke lieve mensen leren kennen, een bonus toe dus.
En een tijd geleden in de wachtkamer zei een oude heer tegen mij “kind ik zou het zo fijn vinden als een arts weer zag dat achter elke betaalde premie een mens zat, met gevoelens”.
Ik hoop dat dat besef weer komt.
Bullit